Nieuws Opinie

Handlangers van de macht

column jeroen pols handlangers
Beeld: Ben Rosett | Unsplash
💨

Janssen heeft online allang laten zien waar hij staat​
Janssen heeft online allang laten zien waar hij staat
Datum: 12 januari 2023
Opinie

Jeroen Pols

Jeroen Pols

Roland Freisler veroordeelde tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de lopende band regimetegenstanders waaronder bekende verzetshelden als Sophie Scholl van Die Weiße Rose. Tijdens showprocessen schreeuwde en bulderde Freisler tegen verdachten dat hij geen wetboek nodig had om voor ‘zulke verraders’ tot een veroordeling te komen. De filmopnames van zijn processen maakten hem onsterfelijk als gezicht van nationaalsocialistische rechtspraak dat fungeerde als verlengstuk van het naziregime.

In de strafzaak tegen Willem Engel gaat het er een stuk gemoedelijker aan toe dan destijds. De vriendelijke voorzitter Jacco Janssen grapt en grolt, gunt de verdachte alle tijd om zijn punt te maken en lijkt daarmee op het eerste gezicht de tegenpool van Freisler. Maar schijn bedriegt: we zijn hier getuige van een knap stukje rechtsstatelijk theater met hetzelfde doel als destijds, namelijk het monddood maken van regimecritici.
Tijdens de vierde procesdag van de strafzaak wegens opruiing besloot Willem de rechtbank te wraken nadat Janssen ter zitting weigerde om in een tussenbeslissing een oordeel te geven over onder meer de ontvankelijkheid en gevraagde getuigen. Op dat moment stond vast dat het Openbaar Ministerie ondanks herhaalde verzoeken van Janssen nog steeds een aantal ontbrekende dossierstukken niet aan de verdediging had geleverd.

Ter zitting werd verder duidelijk dat de officieren van justitie gelogen hadden: zij ontkenden vorige zitting glashard dat er communicatie over deze strafzaak met de NCTV was. Uit kort voor de rechtszaak gepubliceerde Woo-stukken bleek het tegendeel: niet alleen de NCTV en het halve ministerie van Justitie & Veiligheid bemoeide zich met de zaak, ook werd minister van Justitie Yesilgöz persoonlijk met appberichtjes op de hoogte gehouden.

Deze miskleunen van het Openbaar Ministerie komen boven op het feit dat de tenlastelegging tegen Willem bestaat uit zeven berichten op sociale media waarvan zes uitingen met knip- en plakwerk maar ook tekstmatig door het Openbaar Ministerie gewijzigd zijn. Het cynische is dat de gefabriceerde berichten nog steeds in geen enkel opzicht als opruiing beschouwd kunnen worden.

De rechtspraak heeft tot taak om onze grondrechten te waarborgen en als Janssen zijn opdracht serieus zou nemen, dan had hij op de eerste zittingsdag de officieren van justitie al moeten vragen of ze wel goed bij hun hoofd zijn om deze zaak überhaupt aan hem voor te leggen. Maar dat deed hij niet, ook niet nadat de leugens en het overige geklungel van het Openbaar Ministerie vaststonden.

Uit berichten op sociale media blijkt de voorzitter een grote fan te zijn van het coronabeleid. Zo twitterde Jacco op 23 maart 2020: “Hele goede nieuwe coronamaatregelen. Wie de regels volgt, heeft een zekere vrijheid. Wie dat niet doet, heeft een probleem. Niets nieuws onder de zon eigenlijk. Al jaren mijn werk”.

Janssen voegde de daad bij zijn woord en veroordeelde zeven dagen later een verdachte die politieambtenaren bedreigde met een coronabesmetting tot tien dagen gevangenisstraf. Ook twittert hij op 3 juni 2021 trots dat hij in de rij staat bij de Van Nelle Fabriek in Rotterdam om zijn vaccinatie te halen en is hij volger van de Twitteraccounts ‘Stop Viruswaarheid/Viruswaanzin’ en Jan Vlug, de advocaat die bij Jinek opruiende uitlatingen tegen Willem deed die hij later onder druk terugtrok.

De proceshouding van Janssen en zijn uitlatingen rechtvaardigen de vraag of hij wel geschikt is om als rechter in een zaak tegen Willem op te treden: zijn politieke opvattingen staan immers lijnrecht tegenover die van Viruswaarheid. De vraag van Willem of zijn opvattingen over corona door voortschrijdend inzicht gewijzigd zijn en zich anders ‘te verschonen’, zich terug te trekken van deze zaak was dan ook logisch.
De rechtbank beraadde zich 15 minuten waarna de voorzitter weigerde zich uit te laten over het verschoningsverzoek en daarna ijlings het onderzoek afsloot met de mededeling dat een week later gevonnist zou worden. Hoe zinloos ook, Willem had geen andere keus dan Janssen te wraken. De veroordeling zal hoogstens vertraging oplopen maar de zaak is vastgelegd op beeld en illustreert voor toekomstige generaties op welke beschamende wijze de rechtspraak faalde. Zij functioneerde als handlanger van het huidige regime.


 
Wil je meer weten?
Koop de nieuwste editie bij jou in de buurt, of bestel deze editie.
Wil je meer weten?
Koop de nieuwste editie bij jou in de buurt, of bestel deze editie.




©2024 De Andere Krant.
Alle rechten voorbehouden.