^DeAndereKrant

Ik ken Frans Timmermans nog uit de tijd van mijn huwelijk met PvdA-europarlementariër Edith Mastenbroek. Frenske was een grijze muis in de Tweede Kamer, maar liep de deuren van het Europese Parlement al plat. Broodmager en baardloos leek Frenske, toen nog een fanatieke overkammer, in niets op Vader Abraham, Paulus de Boskabouter, Kabouter Plop en Humpty Dumpty.

Een deel van het Nederlandse stemvee ziet Frans Timmermans als Archie Leach in A Fish Called Wanda: een excentrieke kerel die slechts gekleed in een onderbroek in 6 talen vrouwenharten doet smelten.

Maar Frenske is een vileine, rancuneuze matennaaier en een backstabber die geen enkel middel schuwt om zijn doel te bereiken. Vraag dat maar aan Job Cohen.

Het onwrikbare beeld dat ik al bijna 20 jaar heb van Timmermans, werd in een recente tweet bevestigd door de keurige en integere Boris van der Ham. De D66-nestor schreef dat Timmermans zeer onsympathiek is, van het type naar beneden trappen en naar boven likken. En iedereen weet dat, concludeerde Van der Ham, die beseft dat Frenske samen met Volt de genadestoot zal toedienen aan zijn zieltogende regenteske banencarrouselpartij. Helaas haalde Boris zijn tweet weg maar het internet vergeet niets.

En inderdaad: Frenske is een opportune narcist, een windvaan met een minderwaardigheidscomplex, kampend met onbeheersbare woedeaanvallen en – last but not least – een pathologische leugenaar. Hoe weet je wanneer Frans Timmermans liegt? Als hij zijn mond opent.

Maar de achterban van de Linkse Walm gelooft oprecht dat Frenske een warm en onbaatzuchtig mens is, een bevlogen idealist die zich onvermoeibaar inzet voor het klimaat, de rechten van homo’s, joden, mohammedanen en vrouwen.

Groenlinks is dolgelukkig met hun nieuwe lijsttrekker die het tegenovergestelde van inclusief en divers is: een moddervette katholieke roomblanke elitaire vleesverslindende, cisgenderboomer die in kapitale villa’s woont en de hele wereld overvliegt in privévliegtuigen.

De belangrijkste drijfveer van Frenske is wraak. In 2011 wilde hij Commissaris van de Koningin worden in Limburg maar werd pijnlijk gepasseerd door Theo Bovens. Kort daarna stelde hij zich kandidaat voor de baan van Commissaris van Mensenrechten bij de Raad van Europa en kreeg wederom nul op het rekest.

In februari 2012 wilde Timmermans – die overigens eerst bij D66 zat – lijsttrekker worden van de PvdA. Ook dat leiderschap werd hem door de neus geboord.

En toen mocht Frans op 5 november 2012 minister van Buitenlandse Zaken worden, na dertig jaar folderen op verregende braderieën. De nieuwe minister kraaide van pret, als Billie Turf die een uur gratis mag winkelen bij meneer Jamin.

Zonder enige grandeur ging Frenske met iedereen op de foto, of het nou de consul-honorair van Andorra was of de neef van Bouterse. En altijd weer die ongemakkelijke blik, die potsierlijke houding, veroorzaakt door morbide obesitas en veel te strakke confectiepakken.

Vervolgens werd Frenske, dankzij de krokodillentranen in de VN-veiligheidsraad, de butler van Jean-Claude Juncker en raakte hij ervan overtuigd diens opvolger te worden. Maar hij had buiten buiten Macron en Merkel gerekend.

Het fopbaantje van klimaatklerk greep Frenske gretig aan en nam, tot het uiterste getergd, met zijn groene terreurbewind gigantisch wraak op de onderdanen van de EU.

Timmermans weet dat hij in 2024 met lege handen komt te staan in Brussel en maakt zich nu op voor een ongekende wraakexpeditie door zijn vaderland. De gekwetste buffel, die al ontploft als een journalist weigert hem met excellentie aan te spreken, ligt op ramkoers.

Arthur van Amerongen is auteur van onder meer De boze blanke man, Dwarsdenker des vaderlands, De toestand in de wereld door mr. G.H.B. Hiltermann, Safari Eurabia, Brussel Eurabia, De vette van Amerongen,

De wijngids voor de Algarve en de Alentejo, Saudades, Op reis door de Algarve met Arthur van Amerongen.